ALIŞKANLIKLAR

Savrulduk hepimiz bir yerlere. Kendi tercihimiz di kimimizin, kimimiz ise sadece boyun eğdik bize sunulan seçime. Hayır demeyi yada aksini iddia etmeyi aklımızın ucundan geçirmedik hiçbirzaman. Biz bize buyrulanı yapmalıydık veyahut söylenilmek isteneni bir bakışta anlamalıydık. Sadece bir kez söylenirdi bizden yapılması istenilen.

Sen sofrayı toplayacaksın, yengen bulaşıkları yıkayacak demişti annem. Ve annemle yaşadığım müddetçe ben sofra topladım, yengem bulaşık yıkadı. Kızıma masayı toplarmısın diye rica ettim, topladı! Yavrum masanın üstünü silmemişsin dedim, sen bana masanın üstünü sil demeden ki! topla dedin. Acaba annemle benim aramdamıydı fark, yoksa benim çocukluğumla kendi çocuğum arasinda mi? Çözemedim...

Kendimizden büyüklere otobüslerde yer vermeyi öğretmedi bize kimse, nasıl oldu bilmiyorum nasıl öğrendiğimi. Kızıma yer vermesi gerektiğini anlatmama karşın aldığım cevap; ben o koltuğun parasını ödüyor isem oturmak hakkım! Benim yetiştiğim çevre mi insaflı idi yoksa çocuğumun yetiştiği toplum mu fazla maddiyatçı? Çözemedim…

Üzerinden çıkanı gardolabına asarsan evimiz hiç dağınık olmaz demişti annem. Kızıma odasını toplamasını hergün söylemekten ben yoruldum, o dinlemekten yorulmadı. Burası benim odam, ben dağınık seviyorum! demesine karşılık, benim de evim dedirtmeyen terbiyem mi fazlay dı yoksa kızıma vermeye çalıştığım terbiye mi eksik ti? Çözemedim…

Hatırlıyorum kendiliğimden anlatırdım anneme günümün nasıl geçtiğini, okulumu, derslerimi, arkadaşlarımı. Annemin de o gün neler yaptığını adım gibi bilmeme rağmen anlattıklarını dinlemek beni, dinlenmiş olması ise annemi mutlu ediyordu.
Kızıma sorduğum da gününün nasıl geçtiğini alacağım cevap yine aynı idi. Hergün soruyorsun aynı şeyler işte, çok meraklı olma bu kadar! Benim huzur anlayışım mıydı ters olan yoksa kızımın huzuruma vurdumduymazlıkla yapıştırdığı 'meraklı' etiketi mi? Çözemedim…

Annem ve benim aramda hiç fikir ayrılığı oldu mu hatırlamıyorum bile. Eğer onun fikrinin aksini iddia etse idim acaba şu an kızımla yaşadıklarımı daha mı normal karşılardım yoksa kızımın annee herkesin normali kendisine göre değişir tespitine dahami az şaşar kalırdım? Çözemedim…

Biz savrulduk biryerlere ama kendi tercihimiz ile, ama önümüze sunulan seçeneklere boyun eğerek. Bizim yetiştiğimiz imkansızlıklar da aldığımız terbiye ile biz mi şanslı sayılırdık yoksa çocuklarımız mı bu bolluk içersin de farkında oldukları haklarını kullanmakla şanslı sayılırdı? Çözemedim