Saray'ın diplomasisini şekillendiren isimlerden sözcü İbrahim Kalın, 2013 yılında, yeni Türk dış politikasını, “değerli yalnızlık" diye özetlemişti. Türkiye, Cumhuriyetin kuruluşundan beri üyesi olmaya çalıştığı Avrupa ailesinden kopmuş,ABD ile ilişkileri gerilmiş, bütün komşularıyla kavgalı hale gelmişti.
Ortadoğu'daki ülkelerle de anlaşmazlığa düşünce, bu başarısızlığa anlam kazandırmak gerekmiş ve yalnızlık övgüsüne geçilmişti. Oysa Türkiye'nin geleneksel çizgisi, Komşularla iyi ilişki, çok yönlü dış politika, yurtta ve dünyada barış şeklindeydi.
"değerli" denilen yalnızlık, bu 90 yıllık politikadan vaz geçmenin bedeliydi aslında... Erdoğan'ın "Eyyy" naralarıyla dünyayla kavga eden Türkiye, ne Rusya'ya ne Amerika'ya yaranabildi.
Ne Ortadoğu'da ne Avrupa'da dost edinebildi.
Suriye ile savaşa girdi. Yunanistan'la savaşın eşiğine geldi. Artık dünyanın yüzünü çevirdiği, yapayalnız bir ülkeydi. "Yanlış yapıyorsunuz. Ülkenin asırlık diplomasi mirasını mahvediyorsunuz" diyen diplomatlar, "monşer” ilan edildi.
Çok yönlü dış politikaya dönüş öneren muhalefet lanetlendi. Nice sonra AKP, "değerli yalnızlığın ağır faturasını gördü. Avrupa'dan dışlandılar, ABD Başkanı'ndan mektupla hakaret işittiler, Putin'in kapısında bekletildiler, Ortadoğu'daki bağlarını yitirdiler.
Şimdi Erdoğan, kendi kazdığı çukurdan çıkmaya, 10 yıllık hatasından dönmeye çalışıyor. "Monşer" dediği diplomatların, kulak tıkadığı muhalefetin dediklerini yapıyor: Yunanistan'dan Ermenistan'a kadar komşularıyla yıktığı ilişkileri yeniden inşaya, Ortadoğu'da düşman haline getirdiği ülkelerle dost olmaya çalışıyor.
Ve Ukrayna savaşıyla, savaşı kışkırtan ülke pozisyonundan, barışı arayan ülke rolüne geçiyor. “Bütün dünya bize düşman" algısıyla geçen 10 yıldan geriye, öfkeyle yakılan dolarlar, çekiçle parçalanan cep telefonları, bıçaklanan portakallar kaldı. Bir de saldırgan bir yalnızlığın değil, yurtta ve cihanda sulhun değerli olduğunu, nice yıldan sonra yeniden keşfeden bir ülke…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder